ONE FRIEND

Ako si YU FIE elementary palang ako mag isa nako,mag isa kumakain at walang gusto makipag-usap sakin mas gusto ko kasi yung mag-isa lang ako at walang kumakausap sakin gusto ko ang tahimik na lugar yung ang maririnig molang ay huni nang ibon at pagaspas nang mga puno.Ang dahilan kasi kung bakit wala ako kaibigan kasi tingin ko lagi na leleft out ako sa kanila at laging tingin ko ayaw nila sakin at para sakin ang kahulugan nang kaibigan ay “Siraan,taksilan,awayan,at hindi pagkakasundo” yan ang kahulugan nang kaibigan para sakin kaya ayaw ko mag tiwala sa isang tao,mahirap magtiwala sa isang taong dimo pa lubos na kilala,ang taong pinag kakatiwalaan kolang ay ang Pamilya ko,kasi pamilya ko sila eh wala nang taong pwede kopang pagkatiwalaan maliban sa pamilya ko kasi sila lang yung dumadamay sakin kapag may problema ako,pamilya kolang talaga yung maaasahan ko si Mama,Papa,Ate at si Bunso, wala nang iba kasi yung mga kadugo ko mga Tita,Tito galit silang lahat sa damily namin diko alam kong bakit at kung bakit ganun ang pakikitungo nila samin kadugo nila kami pero mas mahalaga parin sa kanila yung hindi nila kadugo,dumating sa point na gusto kona maging lawyer para protektahan ang pamilya ko,at kahit na gusto konang maging lawyer diko parin magawa kasi nag-aaral pako ngayun ako ay mag gegrade 12 na at naaala koparin yung buhay elementary yung walang kasabay kumain,at palaging mag-isa,ngayun grade 12 nako nararanasan ko pain lahat nang iyan mahirap lang para sakin na nakikita kong merong mga taong may masasayang friendship at naiinggit ako sa kanila at napapaisip rin ako minsan na pano kaya kong meron akong mga kaibigan siguro macocomport nila ako at mapapagsabihan ko sila nang problema ko at hindi kona sana kinikimkim lahat nang problema ko,sa palagi kong mag isa nakakapag isip ako nang mga bagay na hindi dapat gawin tulad nang suicide,naiisip koyun dahil sa hirap nang problemang meron ako,at sa hindi inasahang panahon may nakilala akong isang tunay at tapat na kaibigan siya si Zhao Mi nakilala ko sa aming campus noong ako ay college,at sa kanya narin ako nag sasabi nang mga problema ko sa kanya ako tumatakbo kapag diko na kaya,parehas kami nang course na kukunin gusto niya rin maging lawyer tulad ko,palagi na kaming magkasama,magkasama kumain,gumala at mag laro siya ang dabest na friend na nakilala ko, after 2years naging mahusay kaming lawyer ngayun lawyer na kami at handang tumulong sa nangangailangan at sa mga gustong makamit ang hustisya,isang araw habang sabay kaming kumakain napag isip isip naming dalawa na mag manage nang isang company,mag tatayo kami nang company after naming makaipon,after 5years nakapagtayo na kami nang aming company ako ay isang CEO at siya ang aking business partner naging mahusay ang aming company at ito ay patuloy na lumalago habang tumatagal,at naging succesful kami sa pag mamanage nang aming company,at nakapag tayo narin kami nang apartment at ang sikat na cafe ang LAW CAFE ang law cafe ay merong legal advice kumuha kami nang employe na lawyer at sila ang nagbibigay nang advice,salamat sa aking Bestfriend at naging maayus ang buhay na meron ako.