Agora que miro cara atrás na primeira metade da miña vida, antes do Covid19 como Xenial, inmediatamente vénme á testa o seguinte:Os momentos e períodos máis fermosos e formativos da miña vida teñen todos estes denominadores comúns: a diversidade e os valores fundamentais de Europa.Xa sexa na vida familiar, sendo au pair, gozando do meu ano como estudante Erasmus, viaxando con amigos ou vivindo e traballando no estranxeiro, experimentei e literalmente “vivín” estes valores grazas ao feito de que todas as persoas implicadas eran tan diferentes e aínda vivendo en harmonia. Isto fíxome un verdadeiro europeo dende o berce.Unha vez un político preguntoume onde me sentía como na casa. Nunca me sentín como na casa 100% en Austria, nin en España. Grandi nun ambiente bicultural que co paso dos anos se expandiu nunha identidade europea multicultural. Rompeme o corazón cada vez que necesito saír dunha das miñas “casas”. Como en calquera familia, tamén intento xuntar todas as partes e os membros na medida do posible. Con todo, o meu destino é gozar da diversidade da miña familia europea en momentos dispersos. E son ricos, e iso é o que os fai tan únicos e hermosos. Europa é a miña casa e o meu osíxeno.Gustaríame que os meus fillos na era post-covid poidesen vivir os mesmos valores e ledicias que eu puiden gozar.Hai pouco lin ao meu fillo unha fábula que procede dun libro que gardo dende a miña nenez. Está escrito por James Thurber e chamado “O tigre que entendeu ao pobo”. Sinxelo e instructivo, pero cunha moral que é con moita vergona es difícil para un pai explicar ao seu fillo nestes días. Cuestiona toda a evolución da intelixencia humana e por que podería ser mellor ficar no nivel neandertal.Como son unha persoa positiva por natureza, aínda espero un final feliz. Quizais aínda teñamos que sufrir un pouco ata que o zapato nos encaixe e poidamos facer un cambio de tendencia e tomar medidas reais. Ensinaremos os dentes unha vez que sexamos conscientes do difícil que é loitar e MANTENER as nosas liberdades e dereitos. Como o tempo, estes non son evidentes.Aos meus amigos europeos -Peter, Lothar, Stefan, Ulrik, Vanessa, Albert, Cristiano, Francisco, Armando, Hanna, Jarl, Jarl, Michael, Rocio e Ricardo- que fixeron posible este European Book Project grazas ás súas traducións.
© Julita Ratzenberger de la Paz 2022-05-20